Jak uczyć historii Polski? Politycy i historycy na konferencji

Taki dylemat próbowali rozstrzygnąć uczestnicy konferencji, którą zorganizował Senat RP wraz z MEN i Ośrodkiem Rozwoju Edukacji. Jak zaznaczył red. Marek Zając, moderator debaty ekspertów, historia jest zarazem fascynująca, jak i piękna. Nie jest czarno – biała, prowokuje do krytycznego, analitycznego i samodzielnego myślenia, jednych potępia, innych wynosi na piedestał.

Czytaj więcej

Plus Minus

Historia w szkole, czyli myśleć krytycznie

Nie ma chyba bardziej plastycznego przedmiotu na egzaminach maturalnych niż historia. Można ją op...

Nauczanie historii Polski. Trzy referaty

Otwierając konferencję Marszałek Senatu Małgorzata Kidawa – Błońska zauważyła, że już „Cyceron powiedział, że historia jest nauczycielką życia”.

– Ważne, żeby ta nauka spowodowała, że nasze życie będzie lepsze. Nauka historii to nie tylko patrzenie w przeszłość, ale także w przyszłość. Bez dobrej, mądrej edukacji, znajdą się osoby, które będą chciały pisać historię na nowo, dopisywać lub wymazywać postacie – dodała.

Zapewne dlatego, prowokując do dyskusji nie tylko historyków, konferencję otworzyły trzy referaty na tematy, które często wzbudzają pozanaukowe emocje. Prof. Andrzej Friszke próbował odpowiedzieć na pytanie „Czy przegraliśmy II wojnę światową?”, prof. Rafał Wnuk poruszył temat podziemia niepodległościowego po II wojnie światowej (Niezłomni czy realiści”), a w pasjonującej historii „lokatorów” więzienia na Rakowieckiej („Rakowiecka 37”) na przestrzeni lat Krzysztof Król przybliżył nie tylko dzieje opozycji w PRL, ale splątanie polskich losów i ich niejednoznaczność.

Wszyscy zgodnie podkreślali, że nauczanie historii – zwłaszcza najnowszej – musi być wolne od ideologii, a dobre poznanie procesów i decyzji pozwoli być świadomym obywatelem.

Czytaj więcej

Opinie polityczno - społeczne

Estera Flieger: Po co właściwie są dziś w szkole lekcje historii?

Historia jest jednocześnie ważna i trudna dla młodzieży, dostrzegają jej znaczenie dla wspólnoty,...

Jak uczyć polskiej historii, także tej najnowszej? Debaty oksfordzkie i przykłady

Dwoje nauczycieli historii, dr Agnieszka Jankowiak-Maik (popularna „Babka od histy”) i Daniel Siemiński opowiedziało o tym, jak uczyć najnowszej historii Polski z punktu widzenia praktyków.

Dla Agnieszki Jankowiak – Maik najlepszym narzędziem do zainteresowania uczniów historią są organizowane przez nią debaty oksfordzkie, w których teza to twierdzenie z argumentami „za” oraz „przeciw”. Uczniowie muszą poznać dobrze fakty z przeszłości, by bronić lub obalić postawioną tezę. Lekcja historii zamieniona w debatę staje się ciekawsza i zmusza uczestników do poszukiwania przydatnych i pogłębionych informacji.

Z kolei Daniel Siemiński opiera swoje nauczanie na pokazaniu przykładu, czy to przez rozmowę, pamiątki, czy też przez zapoznanie ucznia z wspomnieniami. Dobrze, gdy pokazuje się historię lokalną na tle szerszej perspektywy. Wtedy staje się ona bliższa i bardziej zrozumiała.

Podręcznik polsko – niemiecki wyjątkowym przykładem w nauczaniu historii

Agnieszka Jaczyńska, wicedyrektor Szkół Społecznych im. Unii Europejskiej w Zamościu i jednocześnie nauczyciel historii zwróciła uwagę w dyskusji na niezwykłość projektu jakim było napisanie i wydanie podręcznika „Europa. Nasza historia” przez historyków polskich i niemieckich. Podręcznik przede wszystkim pokazuje niemieckiemu uczniowi, że Europa nie kończy się na jego wschodniej granicy i pozwala poznać naszą historię najnowszą w dużo szerszym stopniu niż dotychczas.