Facetka_z_Poradni: edukacja włączająca służy wszystkim dzieciom

Temat dostępności nie obchodzi nas do momentu, gdy nie napotkamy na barierę, która utrudnia lub uniemożliwia nam funkcjonowanie w codzienności. A jednak coś nas w tej dbałości o dostępność mierzi…

I nie chodzi wyłącznie o kilometry. O te kilometry, które uczeń czy uczennica np. w kryzysie emocjonalnym, musi pokonać by dotrzeć do specjalisty. Chodzi też o dostępność intelektualną i emocjonalną, jakiej potrzebują dzieci i młodzież od nas, znaczących osób dorosłych (nauczycieli, rodziców, opiekunów, specjalistów, dziadków).

Co to oznacza? Że każda szkoła ogólnodostępna ma być ogólnodostępna. Ma być dostępna pod względem architektonicznym, cyfrowym i informacyjno-komunikacyjnym. Dostępna dla każdej osoby, która ze względu na swoje cechy zewnętrzne lub wewnętrzne, albo ze względu na okoliczności, w których się znajduje, musi podjąć dodatkowe działania lub zastosować dodatkowe środki w celu przezwyciężenia bariery, aby uczestniczyć w różnych sferach życia na zasadzie równości z innymi osobami.

Jak z nią jest? Dobrze wiecie. Jeżeli z badań Fundacji Dbam o mój zasięg wynika, że do specjalisty w szkole chodzi się „za karę” (33,2 proc. badanych), to znaczy, że coś zepsuliśmy. Żeby nie powiedzieć dosadniej.

A w myśl Ustawy z 19 lipca 2019 r. o zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, to państwo, rozumiane jako ludzie pracujący w instytucjach publicznych, ma zapewnić tę dostępność wszystkim osobom.

Czy szkoła powinna być dla wszystkich?

Możemy zbudować nowe budynki, dostosować strony internetowe, wyposażyć przedszkola i szkoły w najnowocześniejszy sprzęt (to w dostępności jest bardzo ważne), nic z tego jednak nie będzie, jeżeli my, znaczące osoby dorosłe, nie uznamy, że te szczególne potrzeby są szczególne. Jeżeli nie uznamy, że osoby z niepełnosprawnościami mają pełne prawo do wyboru szkoły, do której chcą uczęszczać. Mają prawo wybrać szkołę ogólnodostępną (a ona ma być dostępna) lub szkolę specjalną.

Dostępność nie dotyczy jednak wyłącznie osób z niepełnosprawnościami. Osobami ze szczególnymi potrzebami są również uczniowie i uczennice w procesie korekcji płci, w depresji, uczennice w ciąży. Każda osoba, której potrzeba jest szczególna.

Foto: archiwum prywatne

Co myślisz? Dajesz prawo osobom ze szczególnymi potrzebami do pełnej dostępności? Czy Twoje postawy w temacie dostępności, są spójne czy nie?

Może uważasz, że każdy ma prawo do dostępności, ale gdy taka osoba pojawia się w Twoim przedszkolu, czy szkole, to jednak czujesz, że powinna wybrać placówkę specjalną?

Pozostawiam Was z tym. Pobądźcie sobie z tym tematem. Postawy zmieniają się najdłużej i najtrudniej… warto więc zacząć już dzisiaj.