Potrzeba wykształconych inżynierów

Czym zajmuje się wirtotechnologia?

Od lat 80. ubiegłego wieku w przemyśle używa się programów komputerowych, które pozwalają przeprowadzić symulację powstawania wytworu, np. odlewu w formie odlewniczej. Dzięki temu udoskonalamy rozwiązania technologiczne bez potrzeby wykonywania wielu kosztownych prób na rzeczywistych odlewach. W ostatnich latach pojawiły się możliwości skanowania dowolnych brył i tworzenia ich wirtualnego obrazu, szybkiego prototypowania, czyli wykonywania rzeczywistych obiektów odtwarzających ich wirtualną postać. Wszystkie te narzędzia zadomowiają się w praktyce przemysłowej. Nic więc dziwnego, że potrzeba przygotowania inżynierów umiejących swobodnie sięgać po takie narzędzia była coraz silniej akcentowana przez przemysł. Dla pełniejszego przeglądu i aktualizacji wiedzy o możliwościach tych technik i urządzeń trzy lata temu zainicjowałem międzynarodowe targi poświęcone technikom wirtualizacji technologii. Nadaliśmy im nazwę Wirtotechnologia. Co roku podczas targów coraz więcej firm pokazuje swoje propozycje. Równolegle kształciliśmy niewielką grupę studentów o podobnej specjalności na kierunku metalurgia. Aż w końcu powstał makrokierunek w AGH.

Komu szczególnie poleca pan te studia?

Młodzieży, która lubi pracę z komputerem, a jednocześnie chce pracować w przemyśle wytwarzającym części maszyn i urządzeń, takich jak silniki samochodowe i lotnicze, elementy turbin wiatrowych czy implanty dla potrzeb medycyny. W Polsce mamy około 400 odlewni, które stają się coraz nowocześniejsze i będą potrzebowały wykwalifikowanych specjalistów. Program tego nowego makrokierunku opracowano wykorzystując programy dwóch kierunków – metalurgii oraz informatyki stosowanej. Z jednej strony studenci będą mogli poznać technologie materiałowe, z drugiej możliwości zastosowań informatyki w technice. Jednak skupiamy się głównie na przekazywaniu wiedzy z zakresu procesów technologicznych. Programy i systemy informatyczne są traktowane bardziej jako narzędzia do doskonalenia technologii. Podobne podejście proponuje między innymi Politechnika Wrocławska, lecz nasza propozycja jest jedyną z dziedziny metalurgii.

Jakich przedmiotów będą się uczyć studenci?

Pierwszy stopień studiów, zgodnie z obecnie obowiązującym modelem kształcenia wyższego, obejmuje przedmioty pozwalające zdobyć ogólną wiedzę potrzebną inżynierowi. Będą także zajęcia pozwalające zapoznać się z tzw. technologiami bezwiórowymi. Nie zabraknie również sporej dawki wiedzy o informatyce stosowanej, ale także o tych zagadnieniach z matematyki, które pozwalają na przykład na modelowanie procesów zachodzących podczas realizacji technologii. Baza laboratoryjna naszej uczelni zapewnia dostęp do najnowszych programów użytkowych stosowanych na świecie i pozwalających na tworzenie wirtualnej wersji technologii. Mamy także laboratoria pozwalające zobaczyć i dotknąć jej rzeczywistego odpowiednika. Na studiach drugiego stopnia będziemy uczyć, jak rozwiązywać konkretne problemy technologiczne na ich wirtualnych modelach, jakie możliwości stwarzają nowoczesne techniki szybkiego prototypowania, tomografia komputerowa, skanery i szereg innych urządzeń.

W jakich firmach przyda się ta wiedza?

W tych, które część procesu przygotowania produkcji chcą przenieść do sfery wirtualnej i za pomocą systemów informatycznych zwiększyć efektywność pracy inżyniera. Ekspertów będą szukać wszystkie modernizujące się przedsiębiorstwa przemysłu odlewniczego i metalurgicznego. Naprawdę nie jest już wizją fantasty zakład, w którym wszystkie prace związane z przyjęciem zamówienia, dopracowaniem technologii, przetestowaniem i wreszcie przygotowaniem zespołu modeli i form, do których wlany zostanie ciekły metal, odbywają się przy komputerach.

Nie wspomniałem jeszcze o tym, że tego typu inżynierowie potrzebni będą również w jednostkach naukowych stanowiących infrastrukturę przemysłu. O randze prac prowadzonych przez te ośrodki i skali ich działania świadczyć może fakt wpisania ich na polską mapę drogową infrastruktury badawczej, która gromadzi najważniejsze dla przyszłości kraju kierunki badań i prac rozwojowych. Nowoczesne badania wymagają nowoczesnych inżynierów, którzy nie będą bać się korzystania z transferu realnych procesów do sfery wirtualnej i odwrotnie.

Zanim jednak absolwenci ruszą do pracy, będą mogli poczuć jej przedsmak w czasie praktyk studenckich.

Praktykować będą mogli np. w odlewniach stosujących najnowsze oprogramowanie do projektowania i symulacji procesów, do zarządzania nimi. O praktykantów zabiegać będą firmy zajmujące się wytwarzaniem urządzeń prezentowanych między innymi na targach Wirtotechnologia. Należy też pamiętać o tym, że te techniki nie znają granic. Mam więc nadzieję, że spora część praktyk odbywać się będzie w najlepszych firmach w Europie. Dotychczasowe doświadczenia uzyskane podczas realizacji specjalności o podobnym profilu potwierdzają takie przypuszczenia.