Od big-bandu do oberka

RZ: Nie ma pan problemów z naborem do zespołu? Przyszłych inżynierów interesuje folklor?

Maciej Jędrzejek:

Co roku zgłaszają się do nas studenci z AGH i pozostałych krakowskich uczelni, którzy tańczyli w młodzieżowych zespołach folklorystycznych i chcieliby dalej się rozwijać w tym kierunku. Każdego roku mamy też chętnych, którzy chcą grać w kapeli lub śpiewać w chórze. Dziś zespół liczy około 120 osób we wszystkich sekcjach. Bardzo liczna jest sekcja dziecięca i młodzieżowa, gdzie niejednokrotnie tańczą dzieci i wnuki naszych wychowanków. Wielu młodych ludzi, nawet niezachęcanych przez rodziców, decyduje się na występy także w liceum i na studiach. Sporo z nich wybiera studia na AGH. W Krakowie zresztą działają jeszcze inne uczelniane zespoły folklorystyczne – Słowianki z UJ (ich specjalnością jest folklor polski i bałkański) oraz zespół góralski Skalni z Akademii Rolniczej. Żaden nie narzeka na brak zainteresowania.

Co przyciąga studentów do zespołów folklorystycznych?

Na pewno pasja: taniec lub muzyka, atmosfera podczas prób, występów, festiwali, możliwość poznania mnóstwa ludzi. Czasem miłość – w zeszłym roku ślub wzięło aż sześć par, które poznały się właśnie w zespole. Regularne próby i występy na scenie uczą też studentów pewności siebie: potrafią się poruszać, nie stresują się w świetle reflektorów, na scenie, podczas publicznych wystąpień, kiedy są w centrum uwagi. Te umiejętności przydają się podczas różnych egzaminów, obrony pracy magisterskiej, w pracy zawodowej.

Wynika z tego, że do zespołów przyjmuje się jednak osoby, które mają już pewne doświadczenie. Może przyjść debiutant?

Może, ale powinien mieć słuch, poczucie rytmu, a jeśli chce grać w kapeli, konieczna jest znajomość nut. Dobrze też, jeśli taki kandydat ma jakieś przygotowanie taneczne. I musi się liczyć z tym, że podczas prób trzeba będzie się bardzo przyłożyć, żeby nie ustępować umiejętnościami pozostałym członkom zespołu. Powiedziałbym też, że dziewczęta debiutantki szybciej się odnajdują w takim zespole, natomiast chłopcy, którzy nigdy nie tańczyli, bywają bardzo często nieśmiali.

Czy studencki zespół folklorystyczny może być przepustką do kariery estradowej?

Dla większości osób to hobby, choć są wyjątki. Jeden z naszych wokalistów studiuje na przykład na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH i kończy średnią szkołę muzyczną. Inny tańczył w Krakusie od dziecka i zdecydował się na szkołę teatralną. Kilka osób postawiło na karierę w profesjonalnych zespołach Śląsk i Mazowsze. Musiał być to przemyślany wybór, bo wiązał się z koniecznością zrezygnowania ze studiów.

Kto płaci za wyjazdy zespołu na festiwale, za barwne stroje wzorowane na tych ze zbiorów Muzeum Etnograficznego?

Kostiumy kosztują majątek, jeden przynajmniej 1500 złotych. Ale jak się prezentują! Mamy obecnie stroje z dziesięciu regionów. Zespół utrzymuje Fundacja Zespołu Pieśni i Tańca Krakus, która ma do dyspozycji budynek. Prowadzi w nim bistro akademickie, hotel i restaurację. Zawsze też możemy liczyć na pomoc uczelni. Dzięki temu Krakus wyjeżdża na zagraniczne festiwale. Ostatnio byliśmy na europejskich festiwalach folklorystycznych w niemieckim Bitburgu i Santarem w Portugalii.

Gdzie jeszcze występują zespoły studenckie?

Krakus wrócił do tradycji koncertów noworocznych dla pracowników i studentów AGH. Występujemy też w różnych regionach Polski, na przeglądach zespołów, a od jakiegoś czasu coraz częściej – podczas imprez organizowanych przez zakłady przemysłowe i duże firmy, zwłaszcza na Śląsku. Jesienią, na zaproszenie Związku Polaków na Ukrainie, jedziemy w trasę od Kijowa po Morze Azowskie i będziemy występować przed tamtejszą Polonią.

Katowice

Studencki Zespół Pieśni i Tańca Katowice, Uniwersytet Śląski: www.katowice.us.edu.pl

Studencki Zespół Pieśni i Tańca Silesianie, Akademia Ekonomiczna w Katowicach: www.silesianie.pl

Kraków